کنگ بهشت گمشده

کنعان دل، بدون تو شادی پذیر نیست
یوسف! ظهور کن که پریشان شدن بس است

گریه ... فراق ... گریه ... فراق ... این چه رسمی است؟!
دیگر بس است این همه گریان شدن بس است


تا کی گناه پشت گناه ایّها العزیز؟!
تا کی اسیر لذّت عصیان شدن؟! بس است

خسته شدم از این همه بازی روزگار
مغلوب نفس خاطی و شیطان شدن بس است

سرگرم زندگی شدنم را نگاه کن
بر سفره های غیر تو مهمان شدن بس است
-----

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر

تا کی سخن از شوق وصالت بزنیم؟
.
هر گوشه ی تقویم علامت بزنیم
.
از بین تمام جمعه ها ،پس کی باید
.
این جمعه ی غربت زده را خط بزنیم؟
/؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اللهم عجل عجل لولیک الفرج

يا مَولايَ شَقِيَ مَن خالَفَکُم وَ سَعِدَ مَن أطاعَکُم

اي مولاي من، آن که با شما به مخالفت برخاست نگون‌بخت
و آن که شما را اطاعت کرد سعادتمند است

صبحی گره از زمانه وا خواهد شد

راز شــب تــار بـرمــلا خـواهد شد

در راه عزیـزی ست کـه با آمـدنش

هر قطب نما قبله نما خواهد شد!

عمر ما رفت و چشم انتظاریم 

ای خدا ما مگر دل نداریم

نام زیبایت ای دلبر من دل چه اسان ربود از بر من

دم به دم عشق روی تو ای گل

می برد عقل و هوش از سر من

ساقی بزم هستی تو هستی از چه خالی بود ساغر من

نام تو حک شده روی سینه ای گل گل گلزار مدینه

ای گل ناز حیدر کجایی ای گل فاطمه کی می ایی

تحویل نمیگیرم…!!
سالی را
که بدون حضور تـــــــــــو تحویل شود…

کاش از دلبر نشانی داشتیم       بر سر کویش مکانی داشتیم      

جمعه یعنی آشنای عاشقان           جمعه یعنی مهدی صاحب زمان

جمعه یعنی عشق، یعنی یک اما           جمعه یعنی انتظاری ناتمام

یک روز می افتد ؛ آن اتفاق خوب را می گویم …
من به افتادنی که برخاستن اوست ایمان دارم ؛ هر لحظه ، هر روز ، هر جمعه …

الهی سن اوزون سن گواهیم
اوشاقلیقدان صاحب زمان گزیرم

خدايا تو شاهد و گواهم من باش كه از بچگي به دنبال صاحب زمان هستم.

ؤرولموشام قرآنوین عشقینه
همیشه ناطق قرآن گزیرم


عاشق قران تو شده ام و هميشه دنبال ناطق قرآن مي گردم

یادم میماند......یادت باشد آقا....         

                این جمعه هم غروب شد نیامدی.....

جمعه جمعه می گـذرد

و تنـها به انـدازه ی یـک دعــا ،

آن هـم از سـر عــادت !

بـه تــو نـزدیــک می شویـم …

حال اینکـه ،  تــو جمعه به جمعه منتظـری ،

منتظـر رجعـت …!

نه رجعـت خـود از پس غیبت ، بلکه رجعـت مــا از سیئات .

و ما گناه به گناه ز تو دور می شویم …

آن هـم از سـر عــادت !

امام زمان عجل ا… تعالی فرجه الشریف :

فاصله شیعیان از ما به اندازه گناهانشان است.

از فراقت به جوانی همگی پیر شدیم

بی تو از وادی دنیا همگی سیر شدیم

بی خود از حادثه ی عشق تو دیوانه و مست

عاشق کوی تو گشتیم و زمین گیر شدیم . . .

یعنی میشود روزی حضورتان را با دیدگان نالایقم درک کنم؟

یعنی میشود با قلب مالامال از اشک و آهم به دیدارتان بشتابم؟

. . . السلام علیک یا مولای یا صاحب الزمان(عج) . . .

نهم ربیع الاول، پیام رسان بهار ظهوری است که گلهای زیبای زندگی
همچون عدل، قسط، عزت، عشق، صفا، صمیمیت، گذشت، ایثار و ایمان و احسان در آن می شکفد.

//عید شما مبارک//

چراغون میکنم پس کوچه هارو ..

شاید قسمت باشه این جمعه باشی . . .

گلی گم کرده ام می جویم اورا

به هر گل میرسم می بویم اورا

آرزو هایم زیر انبوهی از خاكستر
هنوز نفس می كشد
هنوز شعله ورند
نسیم مهربانی تو كدام جمعه می وزد

مهدی چه دلی داری ؛ می گردی و می بینی... خلقی به فراموشی ؛ قومی به زراندوزی

با پای جان سفر بکنم سوی خانه ات ... گیرم سراغ روی نکوی یگانه ات

یــادمـــان بـاشــد اگـــر غــم داریــم .. !

یــوســف_فـــاطــمه را کــم داریم ..!

.
.
.
*العجل یا مولا*

روزهای جمعه را دوست دارم، چراكه مرا به یاد تو می‌اندازد، به یاد تو كه روزی خواهی آمد.روزهای جمعه را دوست دارم، چراكه متعلق به توست، به تو كه صاحب الزمانی. روزهای جمعه را دوست دارم، چراكه توی این روزها، كوچه‌ها، خانه‌ها، درخت‌ها، گل‌ها، حتی حرف‌ها و نگاه‌ها، همه حال و هوای دیگری دارد. حال و هوای تو را دارد.
روزهای جمعه را دوست دارم، چراكه همه چیز بوی انتظار می‌دهد، بوی تو را، بوی قدم‌های آسمانی تو را.
روزهای جمعه را دوست دارم، چراكه تقویم خانه نیز رنگ غروب و تنهایی لحظه‌های بی‌تو را به خود دارد، رنگ سرخ غروب انتظار را.یك جمعه دیگر آمد و رفت، بی‌تو. بدون حضور تو، بدون ضرباهنگ قدم‌های تو.یك جمعه دیگر آمد و رفت، اما این بار نیز چشم‌ها به نور جمال و زیبای تو روشن نگشت. یك جمعه دیگر آمد و رفت و... .یك جمعه دیگر آمد و رفت و زمزمه دعای اللهم عجل لولیك الفرج این بار نیز به استجابت دعا نرسید

قلمی خواهم ساخت! . . . از نی باغ بهشت

جوهر! . . . از شیشه ذات

كاغذ! . . . از صفحه دل

نور! . . . از شمع حیات

تا نویسم همه جا . . .

نام تو را یا مهدی!

چی می‌شد؛
اندكی در آمدن تعجیل می‌كردی.
هوای مهربانی را
شبی تعدیل می‌كردى.
و آن شب
چون نسیم صبحگاهی بر سر راهت
بهار خنده‌هایت را ؛‌ نثار ایل می‌كردى...

اگر می‌آمدی؛
با آن بیان روشن چشمت
برایم عاشقی را بی‌گمان تحلیل می‌كردى.

به پاس اشكمان
یا دست‌كم دلگرمی باران
از این چشمان خیس منتظر تجلیل می‌كردى...

خدا رحمت كند این آرزوها را، نمی‌مردند
اگر تو
اندكی در آمدن تعجیل می‌كردی ...

آقا جان؛
ببخش که با یک حرفِ قبیله ی مایاها؛
یادمان رفت که؛
بی آمدن تو؛
دنیا تمام نمی شود ...
 
السلام علیک یا أباصالح المهدی ادرکنی «عج»

دلم شد سرای تو مولای من شدم مبتلای توی مولای من

بیا تا بیندازم از دیده ها دلم را به پای تو مولای من

دلی خسته در سینه ای می تپد فقط در هوای تو مولای من

از آن دم که خاکم سرشتند، بود به قلبم ولای تو مولای من

بیا هر چه باشد به جان میخرم و حتی بلای تو مولای من

چه دارم به جز یک دل دردمند همین هم برای تو مولای من