کنگ بهشت گمشده

کنگ در لغت دو معنا دارد، در لغت نامه به معنای پرنده‌ای قوی پنجه که در مناطق کوهستانی زندگی می‌کند و در دگر معنا به دژ مستحکم تعبیر شده است .

روستای کنگ در 28 کیلومتری غرب مشهد و در 19 درجه و 36درجه عرض و 13درجه و 59 درجه طول جغرافیایی واقع شده است.

این روستا که جز دهستان طرقبه از بخش طرقبه و از توابع شهرستان مشهد است،در یکی از دامنه‌های شمال شرقی ارتفاعات بینالود و در جوار رودخانه کنگ احداث شده و در محور دره رودخانه کنگ قرار دارد.

 ارتباط این روستا از طریق یک جاده آسفالته در محور مشهد طرقبه نغندر است.

کنگ به دلیل وجود کوه‌های مرتفع درختان فراوان و  نوزیدن بادهای خشک از آب و هوای معتدل برخوردار است.

میانگین هوای منطقه روزانه 3-4 درجه سانتی‌گراد خنک تر از هوای مشهد است.

نحوه استقرار خانه‌ها با توجه اقلیم و جهت باد و جهت تابش خورشید در راستای شمال شرقی جنوب غربی تعیین شده که بیشترین بهره‌گیری از انرژی و صرفه‌جویی در مصرف آن را در پی خواهد داشت .

این روستا در ارتفاع 1800 متری از سطح دریا قرار گرفته است.

شیب عمومی جنوب غربی و شمال شرقی و میانگین شیب آن حدود 7 درصد است.

کوه‌ها و ارتفاعات و چشم‌اندازهای زیبا کنگ یکی از جاذبه‌های طبیعی و دیدنی حومه مشهد به شمار رفته و برای فعالیت‌های تفریحی و ورزشی بسیار مناسب است .

جمعیت روستای کنگ در سرشماری سال 1380 حدود حدود 8000 نفر است که از این تعداد 1468 نفر که به 772 نفر آن مرد و 696 نفر زن هستند که در روستا سکونت دارند و سایرین به شهرهای اطراف مهاجرت کرده‌اند معمولا تعداد جمعیت ساکن درروستا در اواسط تابستان به اوج خود می‌رسد.

کار و پیشه مردم روستا، باغداری، دامداری، کارگری و فرشبافی است.
همچنین مشاغلی نظیر نجاری و تراشکاری نیز موجود می‌باشد. به دلیل نبود زمین سطح مناسب برای کشاورزی و وجود زمین‌های شیب‌دار اکثرا باغداری و مشاغل وابسته به آن جزو فعالیت‌های زراعی روستا محسوب می‌شوند.

این روستا 2 مدرسه راهنمایی، 1 دبستان، 1 انجمن ده، 2 حمام و 8 مسجد دارد.

از جمله مسائل اجتماعی فرهنگی روستای کنگ نحوه ارائه اجتماع روستایی آن است.

 این روستا دارای 8 محله شامل، محله بالا، شفیعان، ابولون، میان ده(سادات)، زیرده(میران)، حشیمون، سرکمر و قلعه نو است.

 در هر محله تعدادی ریش سفید و یک فرد به عنوان رئیس ریش سفیدان  به نام کدخدا وجود دارد که به حل مسائل مختلف روستا می‌پردازند.

طوایف مردم روستای کنگ شامل 5 طایفه: هشیمون، شفیعون، آبیلون، سیرون و سید تشکیل شده است.

گفته می‌شود نخستین گروه مهاجران که به روستای کنگ آمده و هسته اولیه آن را تشکیل داده‌اند طایفه میرون ها که از میرده سیستان که امروزه زابل گفته می‌شود، هستند.

 یکی از رسوم و عقاید ساکنان کنگ روشن کردن شمع در زیر درختی در کنار چشمه است که به روایات اهالی محل دفن امامزاده‌ای است که حاجت مردم را روا می‌دارد و مردم هم نذر و نیاز خو را در پای این درخت انجام می دهند.

از مکان های مهم مذهبی این روستا مزار شیخ عبدالله است که یکی از عرفای این دیار بوده و در سال 1266 ه.ق متولد و به تحصیل علم و دانش در مشهد، قم و عتبات عالیات پرداخت و در کنگ چشم از دنیا فروبست.